کریمه عبود

عکسی از دانشجویان رشته‌ی پرستاری، اورشلیم (1935)، کریمه عبود.

همچنین بخش زیادی از کار کریمه صرف عکاسیِ پرتره یا تک‌چهره می‌شد. او از خواهران و عموزاده‌هایش به عنوان موضوع استفاده می‌کرد تا عکاسی را بیاموزد، لذا در میان مجموعه‌ی آثار او، عکس‌های فراوانی از آنها وجود دارد که گاه بخش‌هایی از آنها با دست رنگ‌آمیزی شده‌اند.

لیدیا عبود[1]، عموزاده‌ی کریمه. عکس در 1924 توسط کریمه عبود گرفته شده است.

عکس‌های کریمه مرجع بسیار ارزشمندی از گذشته‌ی فلسطین در زمینه‌های مختلفی چون وضعیت اجتماعی، اقتصادی و ... محسوب می‌شوند که این امر نشئت گرفته از علاقه‌ی او به کودکان و مناسبت‌های اجتماعی است. او کار خود را در استودیو ترک می‌کرد تا از کودکان در خیابان عکس بگیرد. او همچنین از جشن‌ها و رویدادهای اجتماعی نیز عکاسی می‌کرد.

 در حالی که بیشترین کارهای عکاسی حرفه‌ای در آن زمان در استودیوها انجام می‌شد، با دقت طراحی شده و اغلب با هدف ایجاد تصویری با جلوه‌های هنری گرفته می‌شدند ، کریمه عکس‌های خود را در خانه‌های مردم می‌گرفت. این شکل از کار کردن او بر حس‌و‌حال موضوعاتش تأثیرگذار بود. در پرتره های او اغلب عنصری خودجوش دیده می‌شود.

 او به اندازه‌ی عکاسان مرد هم‌عصر خود که به عکاسی مشغول بودند، خشک و انعطاف‌ناپذیر نبود. مشتری‌هایش معمولاً راحت، و حتی بازیگوش به نظر می‌رسند و به لطف آنها می‌توان به وضعیت طبقه‌ی متوسط فلسطینی آن دوره پی برد، در ضمن مشخص می‌شود که آنها دوست داشتند چه تصویری از خود ارائه دهد. در حالی که بیشترین کارهای عکاسی حرفه‌ای در آن زمان در استودیوها و تحت شرایط کنترل شده‌ی نوری انجام می‌شد و عکاسان مرد، بیشتر از گردشگران و سیاحان عکس می‌گرفتند، کریمه گاه استودیو را ترک می‌کرد و عکس‌های خود را در خانه‌های مردم می‌گرفت و به مشتری‌هایش اجازه می‌داد که ماهیتِ واقعیِ خود را نشان دهند.

برخی دیگر از آثار او به نمایش اماکن مذهبی و باستانی پرداخته است.  تصاویری از شهرهای فلسطین، اماکن تاریخی مانند شهر بعلبک[2]، مناظر طبیعی و پرتره‌ها. او بعدها کارگاهی برای رنگ‌‌آمیزی عکس‌ها دایر کرد و در آن‌جا تولید کارت‌پستال از عکس‌هایش را شروع کرد. تصاویر این کارت‌پستال‌ها حاصل سفرهای بین شهری او با ماشین شخصی‌اش بود. همچنین لازم به ذکر است که از عبود  به عنوان اولین زن فلسطینی که گواهینامه‌ی رانندگی دریافت نموده نیز یاد شده است.

کریمه در سال‌های پایانی زندگی خود در کنار خواهرش زندگی می‌کرد و سرانجام در 1955 بر اثر تب جان سپرد و در بیت الحم دفن شد. بدون شک او یکی از مهمترین شخصیت‌های ایجاد تغییر در زمینه عکاسی در فلسطین محسوب می‌شود. او در عکاسی خود به زنان فلسطینی و عرب توجه می‌کرد و منبعی غنی از اطلاعات پیرامون وضعیت زنان برای امروز به وجود آورده است. او همچنین در عکس‌هایش نشان داده است که فلسطینی‌ها فقط عشایر ساکن در چادرها نبودند، تأثیر مدرنیته بر زندگی مردم فلسطین به خوبی در تصاویر او نمود یافته است.

 پس از سال‌ها و با کشف عبود، نمایشگاهی از آثارش برگزار شد. همچنین فیلم مستندی درباره‌ی زندگی او با عنوان «تصاویر احیا شده»[3] (2012) به کارگردانی محاسن ناصرالدین[4] تولید شد. کتابی نیز تحت عنوان «کریمه عبود: پیشگام فمینیست فلسطین»[5] توسط متری الراهب[6] منتشر گردید. این کتاب شامل صدها عکس از عبود است که شهرهای فلسطین، بازارها، سواحل، مساجد و کلیساها را در آن به تصویر کشیده است.